Sooo...that's for now..back to my "normal" life...
Out Of Order until...
// what i was waiting it did't come...and those that come,were not that i was hope...nice trip,really nice...i wanted more...but...
//* TA PIO ORAIA PRAGMATA ERXONTE EKEI POY DEN TO PERIMENEIS KAI GINONTE TA THAYMATA OTAN PAPSEIS NA EPIMENEIS, TA OMORFA TA PRAGMATA OSO TA THELEIS XANONTAI TYXAIA KI AN PSAXNEIS STA POLYOROFA.. STA YPOGEIA EINAI H THEA....
TELIKA, FOBOMASTE STIN PRAKSI THN KATHE MAS LEKSI...
5 comments:
Jimmako...
Ξερεις, το Σαββατο πηγα για ενα ποτο...
Το ενα ποτο έφερε το αλλο, και το αλλο εφερε τσιπουρα. Δεν εφερνε ομως αυτο που ζητουσα. Γι΄αυτο κι εγω αποφασισα να παρω τα ηνια στα χερια μου. Άρπαξα το χέρι κάποιου και του ειπα: "Εσύ θα με χορεψεις απόψε" Και ξερεις τι κατάφερα? Να ομορφύνω τη νύχτα μου. Και όχι μονο τη δικη μου, αλλα και του καβαλιέρου μου. Μου είπε με μάτια να λάμπουν και το κορμί να ξεχειλίζει απο ανείπωτη χαρά: "Δεν το έχω ξαναζήσει αυτό, σ' ευχαριστώ" Μπορεί να μη βρήκα τον άντρα της ζωής μου, μπορεί να μην έκανα επένδυση στο μέλλον με κάποιον τρόπο, αλλά έδειξα ότι αγαπάω το παρόν μου, ότι αγαπάω τον εαυτό μου και δε γουστάρω πια να τον έχω στην στέρηση, στην καταπίεση, στον αυταρχισμό...
Ξέρεις, υπάρχουν απλά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς για να νιώσει γεμάτος, τα οποία όμως δεν τολμάει, είτε λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης είτε λόγω ανασφάλειας είτε λόγω "λανθασμένης" αντίληψης.
Ξέρω πως πολλές φορές υπάρχει συγκεκριμένος στόχος και, όταν δεν τον χτυπάμε, δεν τον καταφέρνουμε, νιώθουμε ανημποροι, απογοητευμένοι, στενοχωρημένοι, κενοι...
Μας ξεφευγει όμως κάτι:
Τι καναμε εμείς για να φτάσουμε κοντα στον στοχο μας? Μπορουμε να πούμε ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε? Αν όχι, γιατι δεν το καναμε? Και τι μας εμποδιζει να το κανουμε τώρα που το συνειδητοποιούμε? Αν πάλι νιώθουμε ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε, γιατί επιμένουμε? Υπάρχουν πολλοί δρόμοι συνήθως μπροστά μας, απλα (συνήθως) εμείς δεν τους βλέπουμε ή δε θέλουμε να τους δούμε.
Και στην τελική: τι στο διάολο, μηχανικοί είμαστε, έχουμε χρέος σε αυτή τη χώρα να φτιάξουμε καραβάκια και δρόμους(δίκτυα) για να ταξιδεύουν τα όνειρά μας και να φτάνουν στον προορισμό τους....
Do something, Jimmy....
Release yourself!
Don't think about it, just do it!
Enjoy my friend....
ααααααααα
ξεχαστηκα :P
Καλή αρχή ωρε παιδί!!!
Σε όλα ;))))))
(αντε, για να μη λες:PPPP)
Ετσι είναι moiraia, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε..ή τουλάχιστον οι άλλοι δεν θέλουν.. ή δεν μπορούν να το καταλάβουν..όπως και να έχει..i'll give a try.
Ή θα κοιτάς απο τα πολυώροφα ή απο τα υπόγεια..άλλωστε απο εκεί είναι η θέα..
Thanks..
ααα, άντε, γύρνα στην βάση σου..έχεις και διαβάσματα!hehehe
:-))
i promise that i'd entertain my crippled friend...
to whisky and gin...
the state that WE ARE in!
//άντε φιλαράκο... !
Aaaa aaaa aaaa
A far l'amore comincia tu!
:D
Post a Comment