βροχή-ομίχλη + ημέρες όμοφες.. πόσες? πολλές, θα ήθελα, δεν θα γράψω....σχεδόν άυπνος..σχεδόν,απλά σκεπτόμενος..
Άσφαλτος υγρή, χειμωνιάτικη, Άσφαλτος λερωμένη κι άχρηστη, μα εσύ θυμάμαι φορούσες φτερά.Ναί αλλά πότε;Στα όνειρά μου μάλλον, στα όνειρά μου, ναί.Κι ίσως, ακόμα πιό παλιά.
Οπτικές ίνες, διαδυκτυακές σιωπές,μας ένωναν καί μας χώριζαν.Συνήθισα την απουσία.Συνήθισα το ψυχρό γαλάζιο σου φως.
Ώσπου μια μέρα άνοιξες την πόρτα καί μπήκες.Χωρίς φτερά,χωρίς αποσκευές,
Το ξερα.Ετσι ξαφνικά θα ρχόσουν από δρόμους αχάρακτους ακόμα...
τάνια ..το χρώμα της ημέρας
1 comment:
when Monday comes I want nothing
Come Tuesday morning I want the same...
the days and nights fly by
Look to embrace the nothing of the everyday...
I want summer sad songs... behind me
_Yo_La_Tengo.
//πάει η αδειούλα φιλαράκο...
τα κεφάλια μέσα!
... και τα πρωινά όλα ίδια...
Post a Comment